θυλακιοτροπίνη

ή (βιοχ.)

γοναδοτρόπος ορμόνη που σχετίζεται με τη ρύθμιση τής δραστηριότητας τών γονάδων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θυλάκιο + τροπίνη (αντιδάνεια λ., πρβλ. tropine < trop- (πρβλ. τρόπος] + -ine). Απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. follicle stimulating hormone «ορμόνη διεγείρουσα το θυλάκιο»].